ការផ្សព្វផ្សាយច្រើនពីដំណើរកម្សាន្តជិះរនាបឫស្សីលើផ្លូវដែក
ដែលគេស្គាល់ថា «ណូរី»
បានធ្វើឲ្យយានជំនិះកែច្នៃមួយនេះរឹតតែទាក់ទាញអ្នកទេសចរខ្មែរ
និងអន្តរជាតិ
ឲ្យរួសរាន់មកសាកល្បងដោយសារតែវាអាចនឹងបាត់បង់នាអនាគតពេលគម្រោង
ជួសជួលផ្លូវរថភ្លើងទៅដល់ទីនោះ។នារសៀលថ្ងៃចន្ទដើមសប្ដាហ៍ មុនមនុស្សម្នាចម្រុះជាតិសាសន៍កំពុងឈរត្រៀបត្រាពេញស្ថានីយរថភ្លើង ចាស់នៅឃុំអូរដំបង១ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង។ ក្រោយពីទិញសំបុត្រតម្លៃ៥ដុល្លារក្នុងម្នាក់ សន្ដិសុខយាមនៅទីនោះពីរនាក់បានជួយរៀបចំឲ្យភ្ញៀវឡើងអង្គុយ ខណៈអ្នកខ្លះបានសំកុកចាំជាស្រេចនៅលើរនាបឫស្សីបណ្តុំលើរបារ កង់ដែក និងបំពាក់ដោយម៉ាស៊ីនកែច្នៃនៅខាងក្រោយ។ តម្លៃ ៥ ដុល្លារសម្រាប់ភ្ញៀវខ្មែរ និងបរទេសនេះគិតចាប់ពីចំណុចរ៉ាអូរដំបង ទៅរ៉ាអូរស្រឡៅជាគោលដៅឈប់។
លោក ងួន អាយុ៥៣ រស់នៅឃុំអូរដំបងនេះអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំ កំពុងតែរីករាយនឹងរដូវកាលធាតុអាកាសល្អសម្បូរភ្ញៀវទេសចរ ដែលភាគច្រើនជាខ្មែរ និងប្រជាជនអាស៊ី។
និយាយបណ្តើរ ដៃបញ្ជាយានបណ្ដើរ បុរសដែលប្រកបរបរបើកណូរីជាច្រើនឆ្នាំនៅស្ថានីយរថភ្លើងចាស់រូបនេះ រៀបរាប់ថា៖ «ខែមករានេះគឺខ្ញុំដឹកភ្ញៀវបានពីរបីជើងដែរក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយសារតែខែនេះគឺសម្បូរភ្ញៀវមកលេង។ ណាមួយវាងាយស្រួលក្នុងការជិះមើលទេសភាពតាមវាលស្រែ»។ប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ការជិះណូរីសម្បូរតែជនបរទេសទេ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នភ្ញៀវខ្មែរមានកាន់តែច្រើន ជាពិសេសគឺយុវវ័យតែម្ដង។លោក ងួន បានកត់សម្គាល់ឃើញថា៖ «ភ្ញៀវដែលមកលេងនៅទីនេះភាគច្រើនចិន សិង្ហបុរី បារាំង និងភ្ញៀវខ្មែរយើងដែរគឺច្រើនជាងឆ្នាំមុន»។ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការជិះរនាបឫស្សីលើផ្លូវដែកមិនមែនថាគ្មានឧបសគ្គនោះទេ។ ការរំខានតិចតួចដូចជា ត្រូវសត្វល្អិតខាំ ប៉ះពារមែករុក្ខជាតិ និងរលាក់ញ័រញាក់ប្រាណ ដែលទេសចរគួរប្រុងប្រយ័ត្នដោយខ្លួនឯង។
ជាមួយនឹងសំឡេងដាច់ៗព្រោះដំណើរណូរីបរទៅមុខរដិបរដុបនោះ លោក ងួន រំឭកទៀតថា៖ «ពេលខ្លះភ្ញៀវបរទេសក្មេងៗត្រូវស្រាំងទិច ឃ្មុំទិច ហើយអង្គុយយំក៏មាន។ ពេលខ្លះទៅពួកគេអង្គុយមិនប្រយ័ត្នក៏បុកមែកឈើត្រូវតិចតួចដែរ»។ម៉្យាងវិញទៀត ពេលណូរីពីរ ឬច្រើនធ្វើដំណើរបញ្ច្រាសទិសគ្នា ហើយជួបគ្នាកណ្ដាលផ្លូវនោះ អ្នកបើកនៅទិសម្ខាងដែលមានចំនួនមនុស្សជិះតិចជាង ត្រូវចុះពីណូរី ហើយលើកយាននេះអែបទៅម្ខាងផ្លូវ ដើម្បីឲ្យអ្នកបើកនៅទិសម្ខាងទៀតបន្តដំណើរបាន។ទន្ទឹមនឹងសាទរវត្តមានភ្ញៀវច្រើននារដូវកាលនេះ លោក ងួន ក៏ត្អូញផងដែរថា ចំនួនណូរីច្រើននាំឲ្យចំណូលកាន់តែបែកខ្ញែក។លោកនិយាយថា៖ «សព្វថ្ងៃការបើកណូរីគឺមិនសូវបានដឹកភ្ញៀវច្រើនទេ ពីព្រោះមានអ្នកបើកច្រើនហើយក្នុងការដឹកភ្ញៀវមួយជើងគឺបាន ត្រឹមតែ៧០០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបែងចែកជាមួយខាងសមាគមន៍។ ខ្ញុំរកបានតែភ្ញៀវណាដែលគាត់មានទឹកចិត្តឲ្យលុយធីប អ៊ីចឹងទៅវាបានទប់ទល់គ្នាខ្លះសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិតរាល់ថ្ងៃ»។ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តបាត់ដំបងលោក អ៊ុច អ៊ុំធីនីស្សារ៉ា ក៏បានទទួលស្គាល់ដែរថា ចំនួនណូរីបានកើនពី៣០ទៅ៥០គ្រឿង ស្របនឹងចំនួនភ្ញៀវទេសចរជាតិក៏មានកំណើនពី១០ទៅ ២០ភាគរយ។លោកលើកឡើងថា៖ «ភ្ញៀវគាត់ចូលចិត្តជិះណូរីព្រោះបានមើលទេសភាពវាលស្រែ ប្រជាជនស្ទូងស្រូវ ចាប់ត្រីជាដើម។ រីឯសុវត្ថិភាពវិញនៅទីនេះគឺមិនដែលមានរឿងអីកើតឡើងនោះទេ។ ភ្ញៀវខ្លះគាត់ជិះកង់មកដល់ស្ថានីយរថភ្លើងអូរដំបងនេះដោយខ្លួនឯង ខ្លះទៀតជិះរ៉ឺម៉កម៉ូតូ ដោយចំណាយពេលប្រមាណជា១៥នាទីពីទីរួមខេត្តបាត់ដំបង»។យោងតាមប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តរូបនេះ ណូរីបានរួមចំណែកជួយឲ្យមានកំណើនភ្ញៀវទេសចរ និងបង្កើនការស្នាក់នៅរយៈពេលយូរជាងមុន។លោករៀបរាប់ថា៖ «ភ្ញៀវពីមុនៗដែលគាត់ចេញពីព្រំដែនថៃចូលមកខេត្តបាត់ដំបងត្រឹមតែ បន្តវីសា ហើយត្រឡប់ទៅវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះគឺគាត់ស្នាក់នៅទីនេះ១ទៅ២ថ្ងៃដែរ ដោយពួកគាត់ជិះកង់កម្សាន្តលេងទៅតាមភ្នំ ជិះណូរី និងមើលហ្វូងសត្វប្រចៀវ ជាដើម»។លោកពិពណ៌នា៖ «កន្លែងជិះណូរីនេះដូចជាមន្តស្នេហ៍ទាក់ទាញសម្រាប់ភ្ញៀវនៅពេលដែល ណូរីជិះជួបគ្នាម្តងៗគឺភ្ញៀវអាចសំណេះសំណាលជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក និងបង្កើនមិត្តភាពបន្ថែមទៀតផង»។ស្ថិតក្នុងចំណោមភ្ញៀវខ្មែរដែលជិះណូរី លោក នូ វិចិត្រ ដែលខំស្កាត់ពីភ្នំពេញមកជិះណូរីប្រចាំខេត្តបាត់ដំបងឲ្យបានម្ដង នឹងគេនោះបានលាន់មាត់ថា៖ «វាជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើរមួយដែលខ្ញុំមិនដែលជិះពីមុនមកសោះ។ ជិះណូរីខ្ញុំអាចមើលទេសភាពតាមវាលស្រែ និងជីវភាពប្រជាជនដែលគាត់រស់នៅជិតផ្លូវរថភ្លើង មើលថ្ងៃលិច។ សប្បាយបំផុតពេលណូរីបើកជល់គ្នាហើយយើងចុះពីណូរីជួយលើកដាក់ទៅ ម្ខាងទៀត និងអាចសំណេះសំណាលជាមួយភ្ញៀវទេសចរបរទេសដទៃទៀត»។អ្នកស្រី សន ជាអាជីវករនៅរ៉ាអូរស្រឡៅ ក៏បានកត់សម្គាល់ឃើញពីប្រជាប្រិយភាពណូរីចំពោះភ្ញៀវក្នុងស្រុកផងដែរ។អ្នកស្រីរំឭកថា៖ «ខ្ញុំរស់នៅនិងលក់របស់របរនៅទីនេះយូរឆ្នាំមកហើយប្រមាណជា ២០ ឆ្នាំ ដោយកាលពីមុនគ្រាន់តែលក់ភេសជ្ជៈនំបន្តិចបន្តួចឲ្យពួកដឹកអីវ៉ាន់ តាមរថភ្លើង តែក្រោយមករថភ្លើងឈប់បើក ហើយមានណូរីប្រជាជនដឹកអីវ៉ាន់ និងចាប់មានភ្ញៀវចូលចិត្តមកជិះ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមលក់ ទឹកដូង ភេសជ្ជៈ ក្រមា និងរបស់អនុស្សាវរីយ៍»។ជាមួយនឹងស្នាមញញឹមរួសរាយរាក់ទាញ អាជីវកររូបនេះនិយាយថា៖ «ឥឡូវហ្នឹងលក់បានគ្រាន់បើជាងមុន ថ្ងៃខ្លះបាន ៥០ ដុល្លារដែរ តែថ្ងៃខ្លះទៅបានតែម៉ារួចថ្លៃទឹកកកប៉ុណ្ណោះ។ យើងលក់ដាច់ច្រើនសម្រាប់ភ្ញៀវចិន សិង្ហបុរី និងបារាំង ហើយភ្ញៀវខ្មែរសម្បូរក្មេងៗមកអង្គុយផឹកទឹកដូង»៕
0 comments:
Post a Comment